Seviyorum bu mesleği; zorlukları olsa da geziyorsunuz , sadece yeni yerler değil yeni insanlar tanıyorsunuz; yeni hayatlar yaratabiliyor, yeni başlangıçlar yapabilecek kıvama gelip yeni sonuçlar doğurabiliyorsunuz. Derler ya uzak kal biraz diye; bendeki de öyle oluyor işte; arada uzaklaşıp, kaçmak iyi geliyor.
Beijing; tarihi ve kültürel zenginliği ile hala ön planda ama maalesef günden güne Çin olmaktan uzaklaşıyor, bu şehire ilk 2000 yılında gelmiştim; o zamanlarda ki Pekin'den eser yok ; arabalar, gökdeleler, restaurantlar, insanları bile hatta yüzde yüz değişmiş ; nerede o Red Red China ? Hala Kırmızı hakim belki ama artık burası da kocaman bir metropol ; globalleşme etkisiyle yepyeni bir şehir; güzel mi evet ama eski hali daha cazipti tabii.
Pekin'de en çok Hutong'ları gezmeyi seviyorum yani o dapdaracık Çin olmaktan vazgeçmemiş sokakları; turistik olarak gezerseniz hemen bisikletçiler geliyor; arkada iki kişilik koltugu olan Çin'e özel bisikletlerle bu sokakların arasında dolaşıyor sonunda bir Çin'linin evini geziyorsunuz. 
Sokakta pijamalarıyla yürüyenler, tuvalet için gece alakasız saatlerde sokaklara çıkanlar ki çoğu ev ortak tuvalet kullanıyor hala; çocuklarını bu sokaklardan toplayanlar avaz avaz bağıra çağıra; çamaşır asanlar hem de kulot sutyen demeden takım halde; her yerde bayrak bayrak ipek olduğunu sandığım yorganlar , içten, sıcak sokaklar ..
Çin'in Mahalleleri bunlar ..
İnsanın dünyanın her köşesinde bir mahallesi olsa dedirten Hutong'lar işte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder