Loveaboutit

İt 'is' a kind 

An illusion in the night

Reflected with the 

Hidden light

Alone in heart but 

A big crowd in mind

Just a moment 

You pray for everlast 

There, you are the half 

A part of your sight

On be half of your past 

 İt is all about its kind 

Not a man or has never been a woman

Hiding in somewhere you unsight 

Love about it is the name 

of your Shame 

Feeling sick , ahead of the light 

mavi delik 2

offfff demişken ve hala yazmalara devam ederken
whatsApp'i silme kararını, zor da olsa aldım
hayatımı kolaylaştırdığı doğruydu..
Konuşmanın zor geldiği
Kısa ve net olmak istediğiniz o anlarda
bir yandan toplantıdayken iki saniye bile olsa kafanızı dağıtacak
güzel bir emoji ikonuyla
bir renk bir hareket katıyordu.
Ama o renk, masmaviydi artık ve
kulağımda çınlamalar susmak bilmiyordu..

Instagramsız, whats app'sız yeni bi dünya
yarattım,
bu yeni dünyada da iş bitince eve gidiliyordu malum
Ama hazır ısırıklar, kaşınmalar ve çınlamalar son bulmuşken
güzel sakin bir yürüyüş ve sonrasında buz gibi bir şey içmek
aklımı çelmişti ..

En sevdiğim yere doğru yürümeye başladım
Güneş batıyordu , bulut zengini bir manzara eşliğinde
elime telefonu alıp  an'ı yakalamalı diye düşündüm
Dev çantamdan ayfonu çıkardım, kamerayı açtım
ufuk çizgisini ayarladım bir de focus olarak güneşi seçtim
ekran dolayısıyla hafif karardı
şık diye ilk kare için startı verdim
sonra ikinci için farklı bir açı kullandım
üçüncü de focusu değiştirdim
derken başım dönmeye başladı !!
yavaş yavaş gözlerim kararıyordu
Meydanın ortasında öylece yere oturdum
Dua ederken aklıma yine telefon geldi
Çektiğim fotoğrafları açtım ve onlara baktıkça
gözlerimin kararmasının arttığını fark ettim.
O kadar karanlık olmuştu ki korkuya kapı açtı !
başladım silmeye çektiğim son fotoğrafları
Sildikçe gözlerim aydınlandı
Nefesim rahatladı ve dünya durdu
Kalktım  ayağa
gökyüzüne baktım ve ağlamaya başladım
bir çok şeysiz ok, ama fotoğrafsız bir hayatı
hayal edemezken hiç de hak etmemiştim!!!

Sorgulama ve kabul et derken hıçkırarak ağlamalarım
kahkahaya döndü
evet sinirler bozulmakla kalmayıp lime lime olmuştu
Güvenilir sakin bir yer bulmalıydım

Artık fotoğrafları makinelerle değil sadece gözlerimle çekecektim
"Düşüncesi bile kahrediyordu"
O ses, o dokunuş, o ayarlama, o heyecan
derken neyi kaybettiğimi daha da iyi anladım

Bir şeyler içmek için hareketlendim
Karşımda duruyordu, bana bakıyordu
Hadi canım, ne alaka derken el salladı
Yıllar olmuştu kendisini görmeyeli sanki
Geçen hafta güzel bir yemekte beraberdik aslında

O mavi delik içine dalmışken ben, zaman da afallamıştı

Koşup sarılmak istedim
'Beni kurtar bak başıma neler geldi 'diyecektim.
Yaklaştıkça beynim birer birer sildi bu eylemleri
ve ağzımdan çıkan ilk zavallı kelime doğuverdi
"N'aber?"

mavi delik

O gece; 

yine her zaman olduğu gibi müzik dinleyerek uyumaya çalışıyordum.

 

Birden ipad'in ekranı kilitlendi 

Mavi bir ışık belirdi ekranda

Sağ işaret parmağımla dokundum ve mucizeler ardı ardına yağdı 

Parmağım ekranın içine girmişti

Çok yumuşak ve sıcaktı 

garip bir şekilde nemli bir temas vardı ve o masmavi ekran

tonlarca renge bürünüyordu

hemen parmağımı çektim ve ne içip yediğimi düşündüm..

her şey her zamanki gibiydi 

yeni bir şey yoktu aslında 

sadece 

kalbim her zamankinden daha hızlı atıyordu 

Ekran parmağımı misafir ediyordu ve bu arada aynı şarkı 

hiç durmadan çalıyordu ...

ben dokundukça ses de etkileniyordu 

tizleşiyor, ritmi yavaşlıyor ben kendimi çektikçe kısılıyordu

ekranın içinde gezindikçe tüm bedenim renk değiştiriyordu

Maviden mora, pembeden turuncuya, sarıdan yeşile 

derken bir şey parmağımı ısırdı 

ve ekrandan koptum 

canım da acımıştı

yaşamış olduklarımı keşke videoya alsaydım diye düşünürken 

uyuyakaldım 

...

Sabah biraz uyanmakta geciktim 

Alarmı duymamıştım bile 

Duşa girdim ama bir garip hissetmekteydim 

Su sanki bedenimden akarken ısırıyordu

tüm vücudumla bir elektriklenme oluyordu 

keyiflisinden değil! 

akabinde kaşınma başladı 

koşarak mutfağa geldim, etrafı dağıtıp, aradığımı buldum 

ve hemen o alerji hapını yuttum,

ancak etki gosterirdi ki bu arada bir şok daha 

yaşamamak için dua bile ettim 

keza deneyimliydim 

deneyim de işin panik kısmını arttırmaktaydı 

.....

Bir teklif hazırlamalıydım, ama aklım devamlı 

instagramda eklediğim son fotoğraftaydı;

ilk on beş dakikada kaç like alacaktı acaba

derken 

üç ile beş saniyede bir 

kollarımı ısıran bir şeyin olduğunu hissettim 

görüntüde bir şey olmasa da içten içe biri misafir olmuştu kollarıma 

rahat dursa buyursun !

ısırma ve kaşıntı ile takip eden bir gerginlik meselesi olmuştu

korktuğum başıma gelmişti 

iyice kafayı sıyırmıştım 

artık hastanelerde de mimli olduğumdan, panik atak canım diyecekler ve 

bir serumla içi boş musluk suyu misali eve yollayacaklardı 

ısırıklar seyrekleşmeye başladı 

aynen gelen like'ların azalması gibi 

diye düşünürken 

durdum ve biraz da korktum 

evet masmavi bir şey olmuştu 

her gelen like ile ısırılmaya başlamıştım.

emin olmak adına son fotoğrafı sildim 

birden sakinledim, like'lar durdu 

kaşıntı bitti, ısırılmalar kesildi

iyi de bunlar neden oluyordu

birine anlatsam daha da neler olacaktı 

O çember var ya, dışında olup içinde sandığın kendini 

tam oradaydım

içi dışı filan derken anladım ki benim çember yok olmuştu 

artık ne yaşıyorsam tek çaresi bendim.

kimseye anlatamayacağım türden bir derde bulaşmıştım. 

Çık instagramdan kurtul ne olacak ki derken daha da korktum

çünkü farkındaydım 

bu mesele burada kalmayacaktı 

yeni misafirler de olabilirdi 

daha fazla sıyırmadan

durdum. 

Gece uyumadan önce dinlediğim son şarkıyı açtım.

Tüm bunlar onla başlamıştı ve yine filmlerdeki gibi 

o şarkıyla biterdi bu silsile 

Şarkının sözleri kalabalıklaşmıştı

yok hayır olan olmuştu yine 

kulağıma gaipten sesler geliyordu 

"Naber","Abla hafta sonu napıyoosun? ","Duygu, nerelerdesin yahu?" 

vs vs 

sağır olmak istediğim nadir anlardan birindeydim

şarkı bulamaç olmuş bir yana, seslere cevap vermedikçe 

aynı şeyi söylemeye devam ediyorlardı 

başladım konuşmaya kendi kendime 

"İyiyim ya sen" , "hafta sonu belli değil canım ya" , "Çok yoğunum sen.."

derken beni duymadıklarını fark ettim 

Peki şimdi bu da neyin nesiydi ? 

Çok zeki olmaya gerek yoktu tabii ki 

Whats App 

Aldım elime lanet ayfonu başladım cevap yazmaya 

ve sesler kesildi 

her gelen mesaja cevap yazarken buldum kendimi 

delirircesine 

henüz aklıma whats app'ı silmek gelmemişti 

ama herkesi şaşırtmayı başarmıştım 

anında cevap yazıyor uzun uzun anlatıyordum 

offffff 

... devam ediyor ; yakında !